2002-2003 Sezonu TSYD Kupası'ndaki İnançla!
Onların parası, Uzanı, Pacholası, Necatileri ve süper ligleri vardı. Bizim stadı cehenneme çeviren ŞİMŞEKLER GRUBU ve ADANA DEMİRSPOR taraftarımız vardı. Bizim tribündeki inancımız, onların Uzan'ını yenmeyi başarmıştı. Maçı penaltılarda 8-7 kazanmasını bilmiştik! Ama en önemlisi taraftarla maç nasıl alınır, onu göstermiştik. Aslında 3-0 öndeyken 3-3'e gelen bir maçı, sonra 4-3 öne geçtiğimiz ve 90'da gol yiyerek normal süresi 4-4 biten bir maçı kazanmasını bilmiştik!
O maçta yakılan meşaleler aslında yaşanılan zor günlerin haykırışı, yapılan İHANETİN öfkesiydi. Atılan konfetiler ise "umutlarımız"dı. Umutlarımızı yeşil sahadaki futbolcularımıza gönderiyorduk.
Adana Demirspor her zamanki gibi şehrin yıkılmayan kalesiydi ve umuduzu tribünlerden yeşil sahalara ulaştırmayı başarmıştık.
Bu yazdıklarımı yaşayan insanların bu yazıyı okurken neler hissettiklerini anlayabiliyorum. Hafta sonu bu hislerle tribünde olacaklarına eminim. Bu anları yaşamayan tribündeki kardeşlerimden isteğim böyle anılar ve mutluluklar adına derbide maçın ciddiyetini hiç bırakmadan, tribünde susmadan; bağırıp, haykırıp, galip gelerek ileride çocuklarınıza yeğenlerinize sizden küçüklere anlatacağınız anılar bırakarak bu maçı biz aldık diyerek başı dik bir şekilde o stadı terk etmenizdir. Bu maçın havasına girin, bu maçın ciddiyetini kavrayın. Taraftar nasıl olunur, maç nasıl alınır yeniden herkese gösterelim! ŞİMŞEKLER GRUBU stadı nasıl esir alıyor, tribüncülük ne demek, ADANA DEMİRSPOR taraftarının büyüklüğünü dosta ve düşmana gösterelim! Adana'nın DEMİRSPORLU olduğunu bir kez daha haykıralım!
Bu maçta SEVGİ SAYGI BAĞLILIK ilkelerini yeniden canlandıralım!
GEREKENİ YAPIN!
Onların parası, Uzanı, Pacholası, Necatileri ve süper ligleri vardı. Bizim stadı cehenneme çeviren ŞİMŞEKLER GRUBU ve ADANA DEMİRSPOR taraftarımız vardı. Bizim tribündeki inancımız, onların Uzan'ını yenmeyi başarmıştı. Maçı penaltılarda 8-7 kazanmasını bilmiştik! Ama en önemlisi taraftarla maç nasıl alınır, onu göstermiştik. Aslında 3-0 öndeyken 3-3'e gelen bir maçı, sonra 4-3 öne geçtiğimiz ve 90'da gol yiyerek normal süresi 4-4 biten bir maçı kazanmasını bilmiştik!
O maçta yakılan meşaleler aslında yaşanılan zor günlerin haykırışı, yapılan İHANETİN öfkesiydi. Atılan konfetiler ise "umutlarımız"dı. Umutlarımızı yeşil sahadaki futbolcularımıza gönderiyorduk.
Adana Demirspor her zamanki gibi şehrin yıkılmayan kalesiydi ve umuduzu tribünlerden yeşil sahalara ulaştırmayı başarmıştık.
Bu yazdıklarımı yaşayan insanların bu yazıyı okurken neler hissettiklerini anlayabiliyorum. Hafta sonu bu hislerle tribünde olacaklarına eminim. Bu anları yaşamayan tribündeki kardeşlerimden isteğim böyle anılar ve mutluluklar adına derbide maçın ciddiyetini hiç bırakmadan, tribünde susmadan; bağırıp, haykırıp, galip gelerek ileride çocuklarınıza yeğenlerinize sizden küçüklere anlatacağınız anılar bırakarak bu maçı biz aldık diyerek başı dik bir şekilde o stadı terk etmenizdir. Bu maçın havasına girin, bu maçın ciddiyetini kavrayın. Taraftar nasıl olunur, maç nasıl alınır yeniden herkese gösterelim! ŞİMŞEKLER GRUBU stadı nasıl esir alıyor, tribüncülük ne demek, ADANA DEMİRSPOR taraftarının büyüklüğünü dosta ve düşmana gösterelim! Adana'nın DEMİRSPORLU olduğunu bir kez daha haykıralım!
Bu maçta SEVGİ SAYGI BAĞLILIK ilkelerini yeniden canlandıralım!
GEREKENİ YAPIN!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder